Totdat ik mijn eerste zoon kreeg, ik was toen 25 jaar. Met de kracht en doorzettingsvermogen van mijn moeder in mijn zak en mijn eerste zoon in mijn armen, besloot ik dat ik mijn kinderen een ander leven wilden geven. Ik wil hem niet dezelfde jeugd geven die ik heb gehad. Ik had geen enkele opleiding afgemaakt en wist niet wat ik wilde met mijn leven. Psychologie heeft me altijd getrokken en dus startte ik op mijn 28^e met deze opleiding, die ik voor het eerst in mijn leven succesvol afrondde. Ik kreeg een baan als re-integratiecoach en ben uiteindelijk doorgegroeid naar arbeidsdeskundige. Ik had de smaak te pakken en volgde de ene cursus en opleiding na de andere. Dit was en is mijn vak. Mensen helpen. Investeren in jezelf. Want alleen wanneer je zelf op het juiste pad zit, kan je pas die vader, moeder, dochter, zoon of partner zijn die je wilt zijn. Daarom help ik mensen niet om te re-integreren, dat doen ze zelf. Ik bied alleen de juiste hulp aan waardoor ze zelf de juiste stappen kunnen zetten.